Mijn eerste 100 dagen bij Urban Sync – Nina van Wijk
Als zeventienjarige schoof ik de collegebanken van de faculteit Bouwkunde in. Mijn motivatie was vrij simpel. Ik word blij wanneer een plek mooi is, dus als ik mooie plekken maak, worden andere mensen (hopelijk) ook blij. Maar hoe doe je dat eigenlijk, mooie plekken maken? Wat is een mooie plek? De afgelopen 100 dagen – en nu ik dit schrijf onderhand al iets meer – ben ik daar als conceptontwikkelaar bij Urban Sync mee bezig geweest. Met mooie, gezonde gebieden maken voor iedereen. Wat heb ik daarvan geleerd?
Les 1: Gebiedsontwikkeling is levensontwikkeling
In de gesprekken die ik voerde met bewoners over hoe we hun straat en de leefbaarheid kunnen verbeteren, gaat het meestal niet letterlijk over de stenen, of de straat. Het gaat over de weg die te lang is om zonder pauze te doorlopen wanneer je slecht ter been bent. Over die ene oversteek die voor fietsers gevaarlijk is en waar vaak ongelukken gebeuren. Of over de enorme hitte in de zomer omdat er weinig groen en nauwelijks schaduw is. Ik vraag me daarom soms af of ‘gebiedsontwikkeling’ eigenlijk wel de juiste term is. Het spreekt tot de verbeelding, en feitelijk gezien, is het wat we doen. Toch is het veel groter dan dat: we verbeteren (en ontwikkelen) levens. Tenminste, dat proberen we en hopen we te doen. Doen we onszelf met de term gebiedsontwikkeling dan niet tekort? Wat gebeurt er als we het “levensontwikkeling” gaan noemen?
Les 2: Gebiedsontwikkeling als essentieel middel
Dat brengt mij bij mijn tweede les. Eigenlijk wist ik dit al, maar het is mij nog duidelijker geworden. Gebiedsontwikkeling is een middel, en geen doel op zich. Is dat gek om te zeggen als conceptontwikkelaar gezonde gebieden? Misschien wel, maar wanneer ik er langer over na denk, zijn heel veel (mooie en waardevolle) beroepen een middel. De arts helpt je beter te worden zodat je een gezond leven kan leiden, een onderwijzer helpt leerlingen bij het vormgeven van een mooie toekomst. Een psycholoog helpt krachtig het leven te kunnen aangaan, de sportleraar bij het sterk, fit en blij worden. De pakketbezorger brengt rust in je dag doordat je één tripje minder hoeft te maken, de kapper een glimlach op je gezicht doordat je je mooi en verzorgd voelt. Deze lijst is oneindig lang en hij raakt aan wat wij als mens altijd nastreven: gezond, gelukkig, veilig en ontspannen kunnen leven met zo veel mogelijk geliefden om ons heen. Daarom ben ik er trots op dat gebiedsontwikkeling een essentieel middel is dat ervoor zorgt dat onze bebouwde omgeving past bij alles wat we in ons dagelijks leven doen. Als wij het zien als middel, en het ook zo behandelen, maken we namelijk gebieden die passen bij het uiteindelijke doel: een gezond en gelukkig leven.
Les 3: Tijd voor een nieuwe benadering
En precies dat middel, raakt aan mijn derde en laatste les. Het is tijd voor een nieuwe benadering, waarin we integraal gaan uitzoeken hoe we dat doel van een gezond en gelukkig leven kunnen behalen. Een gezonde wijk kunnen wij niet realiseren zonder met de artsen om tafel te zitten over gezondheidsproblematiek die er speelt, of met het buurthuis welke sociale uitdagingen de wijk treft. Integraal kijken betekent integraal begrijpen en op die manier een oplossing gaan zoeken.
Gebiedsontwikkeling wordt vaak gezien als een investering die binnen zichzelf (financieel) haalbaar moet zijn. Wat gebeurt er als een deel van de winst die wordt behaald met het gebied, in het zorgdomein zit? Bijvoorbeeld door een verlaging van zorgkosten vanwege schonere lucht of doordat bewoners worden uitgenodigd meer te bewegen. Het kunnen meenemen van deze winst betekent dat gezonde gebiedsontwikkeling nog meer een vlucht kan gaan nemen. En kan ik vol enthousiasme verder gaan met het maken van die mooie plekken waar ik als zeventienjarige al van droomde, en nu bij Urban Sync elke dag mee bezig ben.
