De (on)gezonde stad in beeld
De relatie tussen onze leefomgeving en gezondheid fascineert mij. Hoe geweldig zou het zijn om gezondheidsvoordelen voor iedereen te behalen door een aantal factoren in onze leefomgeving te veranderen? Was het maar zo simpel.
Tijdens mijn bacheloropleiding is mijn interesse in het onderwerp “gezond stedelijk leven” ontstaan. Daarna heb ik mij verder in dit onderwerp verdiept door zowel in binnen- als buitenland een masteropleiding gericht op de relatie tussen de leefomgeving en gezondheid te volgen. Ik keek er dan ook naar uit om mijn opgedane kennis in de praktijk toe te passen en me in te zetten voor het ontwikkelen van een gezonde en eerlijke leefwereld waarin iedereen zich thuis voelt, mee kan doen en zijn talenten kan ontplooien. Dit doe ik sinds kort bij Urban Sync. Een adviesbureau dat zich richt op het creëren van een gezonde leefomgeving door te kijken naar zowel gezondheid beschermende als gezondheid bevorderende factoren in de leefomgeving. Wat me hierin aanspreekt is dat ook het sociale aspect van gezondheid wordt meegenomen.
Wat heb ik de afgelopen twee maanden gedaan?
Ik ben aan de slag gegaan voor Sync City. Sync City is een initiatief van Urban Sync dat zich richt op het ontwikkelen van indicatoren die van invloed zijn op een gezonde leefomgeving. Deze indicatoren geven inzicht in de huidige situatie van een gebied waarna in een simulatie toekomstige scenario’s met elkaar vergeleken kunnen worden. De basis hiervoor ligt bij de 3D-GIS-tool Tygron.
Mijn eerste maand bestond uit het eigen maken van Tygron. Hierna ben ik aan de slag gegaan met het ontwikkelen van de 3-30-300 regel. Dit is een vuistregel ontwikkeld door Cecil Konijnendijk, directeur van het Nature Based Solutions Institute en opleidingshoofd aan de University of British Columbia. Deze vuistregel biedt concrete richtlijnen om de rechtvaardige toegang tot groenvoorzieningen en bijbehorende gezondheidsvoordelen te vergroten. Het verwijst naar een toekomstscenario waarin iedereen vanuit huis, school of werk minimaal 3 bomen kan zien, de buurt minimaal 30% bladerdek bevat, en er een groene ruimte van minimaal 1 hectare binnen 300 meter vanuit huis aanwezig is. Stedelijk groen is namelijk niet voor iedereen in gelijke mate toegankelijk. Inwoners met een lage sociaaleconomische status hebben over het algemeen minder toegang tot groen in vergelijking met andere bevolkingsgroepen. Dit betekend ook dat deze groep minder profiteert van de gezondheidsvoordelen die de ecosysteemdiensten van stedelijk groen te bieden hebben. Zo draagt stedelijk groen bij aan een rijke biodiversiteit, bevordert het ontmoetingen tussen buurtbewoners en zorgt het voor klimaatverbeteringen zoals een lagere kans op overstromingen, vermindering van luchtvervuiling en het creëren van koele plekken.
Ik heb binnen mijn werk de vertaalslag gemaakt van vuistregel naar visuele analyse. Hiermee is het mogelijk om te toetsen of een dorp, stad of gemeente voldoet aan de 3-30-300 regel. Dit geeft inzicht in de aanwezigheid en toegankelijkheid van groen voor inwoners en biedt hiermee een handelingsperspectief voor het creëren van een gezonde en leefbare leefomgeving.
Een gezonde leefomgeving creëren is een complexe uitdaging die niet zo eenvoudig is als het op het eerste gezicht lijkt. Sync City helpt doormiddel van data-gedreven inzichten om een stap te kunnen zetten richting het realiseren van gezonde en leefbare steden in de toekomst.
